De stilte — proef je haar nu?
Daar, verscholen in de schaduw,
voorbij het licht.
De smaak, tintelend,
wanneer je streelt wat diep vanbinnen
nauwelijks te bevatten is.
Daar waar het niet begrepen wordt, leeft het echt
Het is geen bezit,
want zodra je ernaar grijpt,
ben je het reeds kwijt.
Slechts in dit moment
van aanwezigheid
bevroed je de zaligheid.
Wat het hart wil —
je hoeft het niet te beschrijven
om aanwezig te zijn.
Plaats een reactie
