In jezelf gekeerd, hoor je een stem. Een constante aanwezigheid. Hij begeleidt je naar wilde avonturen en stille vlakten. Over pieken naar dalen en van steppe tot wildwaterbanen. Niks is te ver weg. Slechts een sprong voor de stem die je gedachten vormen. Voortjakkerend, van de hak op de tak zolang er geen andere stem hem weerhoudt en tot zwijgen brengt.
Hij leidt je tot dieper in jezelf. Verstrikt je in zijn knopen over mensen en meningen. Wat die ander bedoeld hebben? Was het goed of fout? Argumenten volgen elkaar rap op tot ze zijn verslonden in een neergaande spiraal. Tot in je diepste, verstrikt met jezelf.
Oh stem, kan je nu de andere kant opgaan, verzoek je hem zoetjes. Tot daar waar het positiever gestemd is. Over de lichtstraal die neerdaalt tot in de diepste dalen. Opgewekt kan ik dan opklimmen tot waar een lach verschijnt. Van een ander, die jou doet verstillen. Voor een moment van bewondering. Grenzeloos en waardevol. Voor wat is; niet bedacht. Eindeloos herhaald tot in alle eeuwigheid daar.
Meer verhalen zijn te vinden in Uiltjes (binnenkort verkrijgbaar).
